هدف از طراحی تکنیک آموزش توجه، تدوین شیوهای برای تأثیر گذاشتن بر جنبههای مختلف سندرم شناختی - توجهی (CAS) و فراشناختهای برانگیزاننده آن بود.
اولین مطالعهی منتشرشده، اثرات این تکنیک را در درمان اختلال وحشتزدگی نشان داد (ولز، ۱۹۹۰). هدف اولیه مطالعه مذکور، به کارگیری تکنیکی برای متوقف کردن توجه معطوف به خود، بیش از اندازه و انعطاف ناپذیر بود.
این نوع توجه معطوف به خود، عنصر اصلی نگرانی / نشخوار فکری و پایش تهدید است (برای مثال، توجه به رویدادهای بدنی در اختلال وحشتزدگی) که از مؤلفه های اصلی سندرم شناختی - توجهی (CAS) محسوب می شوند.
موضوع مهم در توسعه تکنیک آموزش توجه، به جنبهای از توجه مربوط می شود که باید به عنوان مبنایی برای حذف سندرم شناختی - توجهی (CAS) و افزایش انعطاف پذیری فراشناختی دستکاری شود.
توجه، فرایندی چندوجهی است و می توان آن را به جنبه های انتخابی بودن ، جابه جایی تغییر پردازش موازی او نیازمندی به ظرفیت تقسیم کرد.
تکنیک آموزش توجه، با توجه به این ابعاد ذهنی و چگونگی تأثیر این تکنیک بر اهداف بیمار طراحی شده است.
شما اگر به این متغیر علاقمند هستید می توانید برای طراحی موضوع از خدمات ما استفاده نمایید.