فلسفه بافی (intellectualization)
فلسفه بافی، عبارت است از:
استفاده مفرط از تفکر و منطق انتزاعی، پرهیز از احساسات آزار دهنده با تمرکز بر جنبه های عقلانی (جدائی تفکر از هیجان ) نادیده گرفتن جنبه احساسی قضایا و پرداختن به تجزیه و تحلیل شناختی آنها «تلاش برای گستگی عاطفی از یک موقعیت ناراحت کننده با رودررویی انتزاعی و فکری با آن.» این مکانیسم وقتی به کار میرود که فرد هنگام مواجه با یک صحنه ناخوشایند در صدد کاهش پریشانی خویش برآید.
مثال:
۱) برخی ثروتمندان هنگام مواجه با فقرا برای این که تحت تاثیر عواطف خویش قرار نگیرند از عباراتی چون «هر کسی باید روی پای خودش بایستد» و «به افراد باید کمک فکری کرد نه کمک مادی» به فلسفه بافی میپردازند.
۲) تمرکز بر جزئیات برگزاری مراسم ترحیم و خاک سپاری جای عزاداری و سوگواری.
جد۳) بحث در مورد فاکتورهای مهندسی ساختمانها و یا مکانیسم عمل زلزله ها پس از روی دادن زلزله جای سوگواری و پرداختن به جنبه احساسی آن.