جامعه شناسی ادبیات
ادبیات
زبان و ادبیات
زبان
رسالت ادبیات
جامعه شناسی ادبیات:
زمینه های مورد مطالعه جامعه شناسی ادبیات
نظریه های جامعه شناسی ادبیات
جامعه شناسی ادبیات و تقسیمات کلی آن
جامعه شناسی پدیده ادبی
جامعه شناسی ادبی یا جامعه شناسی آفرینش ادبی
جامعه شناسی محتوای اثر ادبی
اجتماعات در ادبیات فارسی
فهرست منابع
مقالات
انسان موجودی است ناطق و اجتماعی. این دو صفت را پیوسته برای انسان بر می شمارند و از این طریق انسان را بر دیگر موجودات زنده برتر می داند. انسان موجودی است اجتماعی چون به زندگی با هم نوعان خود تمایل دارد و از جدا ماندن از آنان رنج می برد. به همین دلیل افراد انسانی هیچ گاه در تنهایی نزیسته اند و آثار و علاماتی که از قدیمی ترین آنان به دست می آید نشان دهنده آن است که همه وقت و همه جا به صورت گروهی می زیسته اند (وحیدا، 13:1388)
زندگی گروهی یعنی زندگی با دیگران، زندگی در ارتباط با دیگران و برای برقرار شدن این ارتباط به ابزاری نیاز است. انسان برای ارتباط با همنوعان خود و برای زندگی جمعی زبان را آفرید که احتمال در آغاز زبان حرکتی (Languej estuelle) بوده و سپس به صورت گفتاری درآمده است.
درباره زمان و مکان پدید آیی مجال گفتگو نیست اما آنچه روشن است این است که گروههای انسانی در اینجا و آنجا زبان های خاص خود را آفریدند و تنوع زبانی که تا امروز ادامه دارد نتیجه و دنباله کوششهای نخستین آن گروه هاست. شمار زبان هایی را که ساکنان امروزی کره زمین به آنها تکلم می کنند میان 4 تا 7 هزار برآورده کرده اند. (همان: 13)
می توان گفت که زبان ابزار زندگی اجتماعی و نیز دست آورد تدریجی این زندگی است. کارکرد زبان، کمک در برقراری روابط اجتماعی و به دیگر سخن، ابزاری در انتقال مفاهیم و پیامهاست. جامعه همانند موجودی زنده پیوسته در حال تغییر و بتطور است و این نه تنها در ساخت و شکل و ابعاد بلکه در همه اجزای محتوی آن نیز صورت می گیرد. نیازها و خواسته های اعضا تغییر می کند و همراه با آن در زبان نیز دگرگونی های لازم صورت می گیرد تا بتواند از عمده انتقال مفاهیم و پیامهای جدید برآید.
به همین دلیل، زبان را یکی از نمادهای اجتماعی به شمار می آورند که مانند دیگر نمادها در پاسخ به نیازها یا نیازهایی به وجود می آید، حرکتهای جامعه را همراهی می کند، رشد می یابد متحول می شود و گاهی نیز رو به خاموشی می گذارد (وحیدا، 14:1388)
زبان نهادی است اجتماعی که برای برقراری ارتباط میان افراد یک جامعه به کار می رود. این ابزار اجتماعی در جوامع بشری، ثابت نیست و همیشه به یک شکل باقی نمی ماند زیرا به دلیل ماهیت و وابستگی به اجتماعی به تبع و هماهنگ با دگرگونی های جامعه تغییر و تحول می یابد. (باقری، 67:1382)
بدان معنی که افراد یک اجتماع به منظور آگاهی از مقاصد و نیات یکدیگر و برای برقراری ارتباط با همدیگر عناصر آن را برقرار کرده اند. زبان نه تنها مهمترین وسیله ارتباطی بشر بلکه پایه اغلب نهادهای دیگر اجتماعی نیز می باشد و به دلیل سرشت اجتماعی خود هماهنگ با اختلاف اجتماعات مختلف است. به سخن دیگر، با اینکه این «نهاد» در همه ی اجتماعات بشری وجود دارد و وظیفه و نقش آن در همه جا یکسان است. شکل آن الزاما در همه جوامع یکسان نیست و نحوه عمل آن در هر اجتماع با دیگر آشکارا تفاوت دارد. به طوری که هر شکلی از زبان فقط در میان افراد جماعتی معین می تواند وظیفه برقراری ارتباط و تفاهم را به جای آورد. (باقری،11:1382)
زبان دارای دو نمود، یکی گفتاری و دیگری نوشتاری است. (همان:68) تاریخ از هنگامی به مثابه یک علم پدید آمد که آدمی نوشتن را آموخت و نوشتار و کتاب جزئی تفکیک ناشدنی از زیست بشری درآمد. و انسان مرحله نوینی از زندگی خویش را آغاز کرد (ستوده، 36:1381)
که در هر دو مورد نمود در نقش های چندی از جمله: نقش ارتباطی، بیان فکر، بیان فی ضمیر و نقش آفرینی و نقش زیبا آفرینی به کار می رود.(باقری، 68:1382)
موارد استفاده : منبع آموزشی و پژوهشی
منابع فارسی: دارد
منابع لاتین: دارد
پیشینه تحقیق جدید: دارد
نظریه های دانشمندان: دارد
نوع فایل: Word قابل ویرایش
تعداد صفحه: 39 صفحه
کد فایل 35 ma
دانلود فایل اصلی و کامل بلافاصله بعد از پرداخت ...
