در این روش ابتدا پرسش های کلی از جمعیت مورد نظر به عمل می آید و سپس پرسش های مشخص تر و یا طبقه بندی شده از نمونه برگزیده (فرعی) صورت می گیرد.
اگر نمونه فرعی فقط یک بار برگزیده شده باشد، نمونه گیری را دو درجه ای گویند.
مثلاً فرض شود که پژوهش گری میخواهد در مورد بیمارانی که برای یک بیماری خاص در یک دوره زمانی مشخص در بیمارستان بستری شده اند پژوهش نماید، ابتدا تمام کسانی که در آن دوره زمانی در بیمارستان مراجعه کرده اند شناسایی، سپس بیماران بستری شده در بخش مورد نظر جست و جو تا در به نهایت کسانی که آن بیماری را داشته اند، دست پیدا کند.
البته این روش مشکلات خاص خود را دارد از آن جمله اینکه وقت گیر است، اما در بررسی و پژوهش در مورد برخی بیماری ها و مشکلات اجتماعی کاربرد دارد.