- حوزه های کاری گوناگونی که در مجموع با عنوان فلسفه وجودی شناخته میشود و فلسفه پدیدارشناسی که به دنبال تعیین چگونگی تجربه شدن جهان توسط ماست. پیش از این به طور اجمالی وجود نگری را همچون یک نظام فلسفی متمایز مرور کردیم. اکنون میدانیم که ریشه های درمان وجودی در فلسفه، به ویژه در جستجوی انسان برای درک زندگی و چیره شدن بر بدبختی قرار دارد؛ فلسفهای که یک زندگی انسانی توام با اصالت را در دنیایی عبث و بیمعنی ممکن می سازد؛ اما درباره پدیدارشناسی که اندیشمندان وجودی در گستره شناختشناسی و روش شناسی پذیرای آن هستند، رویکردی به فلسفه و علم است که برای اجازه دادن به این که چیزها خود به سخن درآیند مستلزم تلاش برای اجتناب از نظریه ها، فرضیات و پیش فرض های ناآزموده است.
نزد مشاورین و روان درمانگران وجودی این بدین معنی است که بدون دیدن اشخاص از طریق برخی لنزهای نظری بگذارند که واژگان و تجارب اشخاص از سوی خود آنها، خودبخود به سخن درآیند. پدیدار شناختی بودن، گشوده بودن به جزئیات اندیشه، احساس، تخیل و رفتار درمان جویان است، آن هم دقیقاً به گونهای که در بستر خود جلوه گریا آنها برایشان درک می گردد . در ادامه مطالبی موجز در راستای آشنایی مختصری با پدیدارشناسی که در کنار وجود نگری دیگر شاخه محوری از مشاوره و درمان وجودی محسوب می گردد، ارائه میگردد.
موضوع پیشنهادی تحقیق مشاوره :
| بررسی اثربخشی مشاوره و روان درمانگری وجودی بر سلامت معنوی دانشجویان |