در رویکرد وجودی، تمایز میان مشاوره و روان درمانگری بسیار کمرنگ شده و تفاوتهای موجود نیز در مواردی است که به سادگی قابل چشم پوشی می نماید تا آنجا که می توان ذیل هر دو عنوان توضیحات یکسانی نگاشت. به طور معمول درمانگران و مشاورین وجودی تمایزی میان مشاوره و روان درمانگری وجودی قرار نمی دهند. با اینکه می درباره درمان وجودی دست به نگارش زده، درباره مشاوره وجودی نیز مطالبی نگاشته است. در نوشته های درمانگران وجودی به نحو تلویحی اشاره شده که مشاوره مدت کوتاهتری داشته و از فشردگی (یک بار ملاقات هفتگی در عوض دو یا سه مرتبه در هفته) کمتری برخوردار است.
افزون بر این، مشاوره می تواند بر مسائلی خاصی، همچون داغدیدگی یا رویارو کردن شخصی با مرگ خودش متمرکز گردد؛ و این تمایز هنوز هم می تواند یک تمایز مصنوعی باشد. کار درمانگران وجودی، خواه درمان، مشاوره یا تحلیل نامیده شود، بر مضامین وجودی متمرکز است. در رویکرد وجودی مضامین مرگ، آزادی، مسئولیت، انزوا و معنا باختگی اهمیت دارند و نه فنون یا روش های استفاده شده برای سروکار داشتن با این موضوعات. این ها غالباً بازتابی از موجودیت مشاور یا درمانگر است که تجارب شخصی و آموزش حرفهای درمانگر را نیز در برمیگیرد.
موضوع پیشنهادی تحقیق مشاوره :
| بررسی اثربخشی مشاوره به شیوه رویکرد وجودی بر افسردگی زنان متاهل |