پسران نسبت به دختران پرخاشگر، رقابت جو تر و شجاع تر هستند. آنان در گروه به توان فیزیکی ارزش می دهند و بر و در گروه ها بر همان اساس رفتار می کنند. در مقابل، دختران در یک دنیای خصوصی تر زندگی می کنند که غالبا نزدیکی روانی را در گروه های دوتایی یا کوچک تر ارتقا می دهند. آنان همکاری را بر رقابت ترجیح می دهند و در دوستی هایشان صمیمی تر هستند . بنابراین من و همکارانم تفاوت دوستی صمیمانه در دختران و پسران را در گروه های مشاوره و روان درمانی با آنان را در نظر می گیریم. در تحلیل تمام داده ها (روی ۳۰۰ کودک) تا جایی که ممکن بود تفاوت های جنسی در رشد صمیمیت در نظر گرفته شد (شچمن، ۱۹۹۴). نتایج نشان داد که حسی صمیمیت دختران در گروه هایی که همه اعضا دختر بودند بیشتر رشد کرد. در مقابل، پسران از لحاظ استدلال پیشرفت کردند. روشن است که صمیمیت دختران در یک فرایند رشدی نوع دوستانه رشد کرد. در حالی که پسران به طور معناداری از درمان در حیطه تسلط بهره مند شدند. چرا پسران علیرغم راه و رسم فرهنگی منحصر تغییر می کنند؟ من و همکارانم تمایل داریم این عامل را به راه و رسم و هنجارهای که در گروه های ما هست و آداب و رسوم پسران را تغییر می دهند، نسبت دهیم. زاباتنی و همکارانش (۲۰۰) از این دیدگاه حمایت می کنند، و نشان دادند که فعالیت های اجتماعی، صمیمیت پسران را افزایش می دهد. مشاوره گروهی فرصتهای را برای فعالیتهای اجتماعی فراهم می آورد، هنجارهای حمایتی و تعاملات بین فردی را آشکار می کند.
موضوع پیشنهادی تحقیق روانشناسی :
| مقایسه تعاملات اجتماعی و حمایت های اجتماعی در دختران و پسران |