موضوع پیشنهادی تحقیق روانشناسی درباره ترس از تاریکی

ترس از تاریکی، غول زیر تخت، دندانپزشک، معلم، مدرسه و حیوانات. معمولاً این دورههای ترس موقتی هستند و بچه ها به تدریج که بزرگتر می شوند بر آنها فائق می آیند. اغلب ترس ها در سنین ۴ یا ۵ سالگی و به طور گذرا اتفاق میافتد. وقتی که بچه ها دچار ترس می شوند نیاز دارند که به آنها اطمینان داده شود. گفتن «احمق نشو، هیچ چیز زیر تخت تو نیست» به کودکی که دنیای خیالی او وجود غولی را زیر تختش تأیید میکند، کمکی نخواهد کرد. انکار وجود غولی زیر تخت، تنها بی اعتمادی و تضعیف پیوند بین والدین و کودک را موجب می شود، زیرا پافشاری کودک بر وجود غول، میتواند فقط وسیله ای برای جلب توجه باشد تا والدین را به اتاق خواب خود بکشاند.

موافقت کردن با کودک در مورد غول نیز کمکی به حل مسئله نخواهد کرد. زیرا کودکان نیاز ندارند که والدین تخیلاتشان را تأیید کنند. پدرو مادر می توانند جملاتی از این قبیل بکار ببرند. «تو ترسیدی چون فکر می کنی یک غول زیر تخت پنهان شده است.» این جمله حسن تفاهم و رابطه بین کودک و والدین را تقویت می کند و به این ترتیب، کودک درمی یابد که در تصورات خودش تنها نیست. وقتی که به احساساتش اقرار کردید و با خیال او در مورد غول زیر تخت همراه شدید، آنگاه شانس بیشتری برای ارائه پیشنهادهائی جهت کاهش ترسش خواهید داشت. همچنین میتوانید از کودک بپرسید که حالا می خواهد چکار کند. در این مورد قصه «جغد سفید» که در بخش ضمائم آورده شده است می تواند به شما کمک کند.


موضوع پیشنهادی تحقیق روانشناسی درباره ترس از تاریکی :

بررسی اثربخشی قصه درمانی برای ترس از تاریکی کودکان 3-7 سال